Forum Klanu Krasnoludzka Faktoria

Galvin Quel Tazqul

-Wilkołaki podobno nie lubią ognia i światła. Całe szczęście mój Twórca Wdów jest Witchbladem więc zadaje obrażenia od ognia i światła. Chuzia na cholery jedne!
I Galvin rzucił się w wir walki.

Burgle

W takiej sytuacji...czy mógłby mi ktoś oddać mój pierścionek?

[KF] Uffretin Tearth

Gdy Galvin nie radził sobie z grupą wilkołaków Uffretin rzucił się do pomocy. Po chwili Galvin okrył nas osłoną przeciw ogniową, żeby Ognisty mógł pomóc. Po chwili było po grupie wilkołaków. Jendak była ich cała watacha. I wydywało się że ciągle ich przybywa. Nadodatek to nie były zwykłe wilkołaki, ponieważ nie było pełni. Najwyraźniej tu chodziło o coś większego. - Trzeba to sprawdzić - zawołałem. I ruszyli w głąb lasu cały czas przedzierając się nie przez gałęzie a przez stada wilków. Nadodatek im głębiej w las tym więcej też było Łakowilków. - To będzie zdecydowanie bardzo ciężka przeprawa - przyznałem.
Całe szczęście że jesteśmy wszyscy razem i damy rade ze wszstkim - Krzyknął Mimir podnosząc wszystkich na duchu.

Galvin Quel Tazqul

-Ha! Łakowilki! Takich choler to ja się nie spodziewałem.
Galvin postanowił się przestać cackać i zmaterializował na sobie swój strój (połączenie stroju Łowcy Nieumarłych, Czarodzieja i Czarnego Kosyniera). W ręce zamiast Twórcy Wdów pojawił się Kat Bożej Ziemi. Galvin nie wachał się go użyć.
-Uderzenie Kata!!! - wrzasnął.
Fala wychodząca z kosy znikneła łakowilków którzy mieli nieszczęście znaleźć się zbyt blisko. Niestety nadal było ich multum.
-Widze strażnice jakieś 500 metrów stąd! Szybko tak się zchronimy! - zawołał Burgle.

Przeciwników było za dużo, aby od tak rozprawić się z nimi.

[KF] Uffretin Tearth

Po co się męczyć. Galvin zrób nam jakiegoś teleporta. Będzie i szybciej i bezpieczniej. Chyba możesz to zrobić co?

Galvin Quel Tazqul

Nagle przed krasnoludami otworzył się portal.
-Szybko! Szybko bo te cholery wskoczą za nami!

[KF] Uffretin Tearth

Trzeba było obmyślić strategię. Naszczęście łakowilki zajęły się czym innym aniżeli atakowaniem wieży. Wiadomo było że ulegają ogniowi.
Potrzebuję węgla. Dużo węgla. - zarządził Uffretin. - Mam jeszcze trochę mithrilu. Powinno udać mi się wzocnić wasze bronie o obrażenia od ognia.
Ale potrzebuje węgla. Da radę??

Galvin Quel Tazqul

-Da - rzucił Galvin - mam kopalnie - po czym stworzył protal do którego weszło paru krasnali.
Po jakimś czasie wrócili z kilkoma wielkimi koszami węgla.
-Ale ja proponuje załatwić łakowilki za pomocą tego.
To powiedziawszy Galvin wyjął Bimbrusia. Na butelce nakreślony był święty symbol. Kosynier wylał troche zawartości na Kata Bożej Ziemi. Kosa ociekała płynem. Galvin użył umagiczniania i substancja wnikneła w ostrze, które zyskało jasną poświate.
-Oto coś co najlepiej poskrawia wszelkie plugastwo. Oto Święcony Spirytus! Moge pokryć nim część broni. Potem wystarczy zapalić i będzie broń zadawać obrażenia od świętego ognia i nie ma co się bać że zgaśnie, bo ostrze jest nasączone i może się palić po sądny dzień. Aby zgasić ostrze wystarczy przyłożyć dłoń. Nas nie oparzy.
Niestety jak już wspomniałem to uda się zrobić tylko z częścią broni.

[KF] Uffretin Tearth

Razem nam się uda Galvinie - oznajmił Uffretin - ale trzeba czasu...

Dimrond Dragarson

- No to nie gadajcie tylko działajcie bracia długo nie utrzymam tych plugawych bestyj powiedział z wysiłkiem Dimrond i teraz dopiero zaaferowani czym innym członkowie Faktorii spojrzeli na Dimronda, któren ociekał potem bez swej magicznej zbroji jeno w swej szacie. Rozejrzeli się wokoło i zobaczyli, że wokoł wiży jest roztoczony świetlisty ale przepuszczający światło mur, któren nie pozwala plugastwom wejść do wnętrza. Na mur napierały łakowilki i wilkołaki, ponadto nie wieadomo dlaczego w oodali zobaczyli, że zbierają się iini zmiennokształtni i idą z pomocą już napierającym.

[KF] Uffretin Tearth

Skończyliśmy!!! - krzyknął tryumfalnie Uffretin razem z Galvinem - Dziękuję Dimrondzie... Odpocznij... Teraz te bronie mają taką ogromną moc że zmieciemy ich.

Galvin Quel Tazqul

-Skopać dupska we własnej sprawie!!!! - wrzasnął Galvin i wyskoczył przez okno.
Dimrond zobaczył, że Galvin znów zaczyna zabawe z tym swoim sportem extremalnym.
Kosynier spadając na ziemię miotał we wszystko co się ruszało i było mu wrogie, strumienie ognia oraz eksplodujące kule.
Po czym dość swobodnie opadł na ziemię i chwycił kose oburącz.
-Na pochybel zmiennokształtnym!!!

MickeyKar

Choć nikt tego nie zauważył, Mimira nie było wśród nich. Miał pewne sprawy do załatwienia, lecz jego amulet powiedział mu, że część jego przyjaciół z Faktorii natychmiast potrzebuje pomocy. Mocą tego amuletu błyskawicznie przeniósł się do swej fortecy, a następnie osiodłał Cieniostwora, chwycił mocniej Rangara i... razem zamienili się w smugę światła (co się nie spodobało Szarikowi... w końcu był CIENIOstworem). Z ogromną prędkością znaleźli się w pobliżu strażnicy bronionej przez KFowców. Wykorzystał swoją postać, wirując wśród watahy wilków. Część z nich przestraszyła się samego widoku, lecz przerażenie wzbudziło to, że smuga światła, gdy dotykała któregokolwiek wilkołaka, zabijała go. Wilki uciekły, bojąc się niecodziennego zjawiska. Smuga światła przekształciła się w Mimira siedzącego na Szariku. Oboje byli straszliwie wyczerpani.
-Ja... Odegnałem je na jakiś czas... Musimy opracować plan obrony, następnej nocy znów zaatakują...
Po tych słowach zawisł na grzbiecie Cieniostwora bez przytomności. Choć krasnoludy rzuciły się, by pomóc wodzowi, Szarik, choć także zmęczony nie dopuszczał nikogo.
Jego róg zapłonął dziwnym blaskiem. Po chwili, w której oślepieni Krasnoludzie odzyskali wzrok, "Szarik" pokazał swe prawdziwe oblicze.
Mieli przed sobą Złotego Smoka. Jego łowa sięgała wyżej, niż szczyt strażnicy. Wszyscy zdali sobie sprawę, że mają przed sobą jednego z Prastarych.
-Jestem Margorath Vermantessen Nerth - przedstawił się Smok - ale mówcie mi Mavern.

Galvin Quel Tazqul

-Ale bajer - powiedział Galvin z opuszczoną szczęką.
Dotąd jedyną istotą Prastarą jaką widział, był Archon w którego sam się przemieniał.
-Bądź pozdrowiony Mavern! - zawołał.

MickeyKar

Mavern spojrzał krytycznie na Galvina i powiedział:
-Nie powiesz mi, że myślałeś, że jakikolwiek krasnolud posiada taką potęgę magiczną, by opanować z gruntu złą istotę, jaką jest cieniostwór, i by zmienić go i siebie w wiązkę światła? Użyczyłem Fen... Mimirowi sporo mocy, a teraz chwilowo jest nieprzytomny, bo musi się otrząsnąć po tak potężnym zaklęciu, jakim jest świetlista wstęga. Byłoby mu łatwiej, gdyby nie trzymał tego swojego topora, ale jest uparty. Wie, że tak potężna broń czerpie siły z jej właściciela, ale nawet we śnie trzyma go uparcie... Trudno! Asgaarth!
Gdy Smok wypowiedział swe ostatnie słowo, ziemia się lekko zatrzęsła, a fala złotej energii wypłynęła z ust Maverna i spowiła Mimira. Po chwili rozległ się jęk, gdy Mimir odzyskał przytomność. Kiedy otworzył oczy i zobaczył Maverna w całej okazałości, błyskawicznie wstał.
-Prosiłem Cię, być im się nie pokazywał! Zepsułeś mi całą zabawę! - po chwili mruknął - ech, smoki... Wszystkie takie same, nie pozwolą nawet na chwilę, by ich nie podziwiać...
Mavern usłyszał jego słowa, lecz, najwyraźniej przyzwyczajony do burkliwości krasnoluda, nic nie odpowiedział...